Een regenachtige dag in november. Alles is stil, behalve het zachte tikken van druppels op het raam. In dat stille moment verschijnt zij - lichtblauwe ogen, helder maar ongrijpbaar. Alsof ze uit een andere wereld komt.
Er hangt iets in de lucht: melancholie, verwondering, tijd die even stil lijkt te staan.
De donkere achtergrond omarmt haar stilte, maakt haar nog helderder, nog verder weg.
Ze zegt niets, maar alles in haar blik nodigt je uit om te blijven kijken. Alsof er iets te ontdekken valt - of te herinneren.
Het werk is geschilderd op linnen, met de zijkanten beschilderd in dezelfde kleur als de achtergrond, klaar om op te hangen.
Dit werk wordt geveild op 13 augustus in het kader van Zomerspoor door Moktamee Herentals.
