In deze sculpturale kop wordt het moment van transformatie gevangen: van mens tot adelaar, van aardse macht tot verheven kracht. De gelaagdheid van het glazuur ondersteunt de spanningslijn tussen het menselijke gelaat en de opkomende vogelvorm.
Soms moet een beeld geboren worden
om iets te stoppen dat je vanbinnen onderuithaalt.
Ik maakte Zeus
toen ik voelde dat er krachten waren
die me wilden doen buigen.
Niet open, maar omlaag.
Die me kleiner maakten dan ik ben.
Dus ik koos.
Voor visie. Voor kracht. Voor mijn eigen pad.
In dit hoofd — half mens, half adelaar —
schuilt het moment van omslag.
Van aardse macht naar iets hogers.
Niet om te heersen,
maar om helder te zien.
Zeus was in de mythologie de god van donder en bliksem.
Maar ik zie hem als iets anders:
een kracht die door duisternis snijdt.
Een herinnering dat je niet hoeft te buigen
voor wie jou niet kan dragen.
Je hoeft niemand te worden.
Je hoeft alleen terug te keren
naar wie je eigenlijk al bent.
Keramisch sculptuur, geglazuurd
